Antonia Moropoulou

[Για το βιογραφικό της κας Μοροπούλου στα ελληνικά, δείτε παρακάτω]

PROFESSOR EMERITUS AT THE NATIONAL TECHNICAL UNIVERSITY OF ATHENS - CHIΕF SCIENTIFIC COORDINATOR OF THE REHABILITATIONOF THE HOLY AEDICULE OF THE HOLY SEPULCHER - MEMBER OF THE EXECUTIVE COMMITTEE OF THE TECHNICAL CHAMBER OF GREECE

Antonia Moropoulou is Professor Emeritus at the National Technical University of Athens, Greece, and member of the Executive Committee of the Technical Chamber of Greece. She is a Chemical Engineer, PhD, and she established and acted as Director of the Materials Science and Engineering Laboratory at the NTUA School of Chemical Engineering, as well as  founder and studies Director at the NTUA Inter-Departmental and interdisciplinary MSc Master Program for the ‘’Protection of Monuments at the School of Architecture, of the Direction ‘’Materials and Conservation Interventions’’. She was elected as Contracted Professor in IUAV University of Venice (1994), Visiting Professor at Princeton University (1995-1996) and has served as NTUA Vice Rector of Academic Affairs (2010-2014) and Vice President of the European Society for Engineering Education – SEFI (2013-2016). She was entrusted as chief scientific coordinator of the Rehabilitationof the Holy Aedicule  of the Holy Sepulcher in Jerusalem by the Christian Leaders leading the NTUA interdisciplinary team. She has worked on restoration projects in Hagia Sophia in Istanbul, the Medieval City of Rhodes, and cultural heritage monuments in Greece in Europe and the Mediterranean. She has been scientific coordinator of more than 100 National, European and International research competitive programs, has scientifically edited 19 books as collective publications and has been author of 5 books and 635 scientific publications. She has at Scopus an h-index of 38, with more than 92.586 readings and three billion views of her work. In 2020 she was acknowledged by Stanford University unit as an author of the top 2% with the highest impact in the field of Cultural Heritage Protection. Her multivariate activities connect Education to social and political activities. Her participation in the student’s movement and the democratic uprising in November ’73, as member of the Coordinating Secretariat and the first broadcaster of the historic radio, has triggered her motivation and in acting as a value’s reference.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΟΜΟΤΙΜΗ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΕΤΣΟΒΙΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
ΕΠΙΤΙΜΗ ΔΙΔΑΚΤΟΡΑΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
ΜΕΛΟΣ ΔΙΟΙΚΟΥΣΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ

Η Αντωνία Μοροπούλου, Ομότιμη Καθηγήτρια Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου σήμερα, Επίτιμη Διδάκτορας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, υπηρετεί εδώ και 50 χρόνια την Ανώτατη Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση και Έρευνα και προάγει το επάγγελμα του Μηχανικού για την ανάπτυξη της χώρας.

Είναι διπλωματούχος Χημικός Μηχανικός του ΕΜΠ (1975) και Διδάκτωρ Χημικός Μηχανικός του ΕΜΠ (1983). Έχει υπηρετήσει στο ΕΜΠ ως μέλος του Διδακτικού Επιστημονικού Προσωπικού της Σχολής Χημικών Μηχανικών από το 1976, ως Καθηγήτρια στον Τομέα Επιστήμης και Τεχνικής των Υλικών από το 2003 έως τον Αύγουστο 2020 και ως Ομότιμη Καθηγήτρια από τον Μάιο 2021.

Εισηγήθηκε, θεμελίωσε και συνέβαλε στην ίδρυση το 2003 του Εργαστηρίου Επιστήμης και Τεχνικής των Υλικών στη Σχολή Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ, και διετέλεσε Διευθύντριά του έως τον Αύγουστο 2020. Το Εργαστήριο έχει καταστεί σημαντικός παράγοντας διεθνώς στην ανάπτυξη της Επιστήμης και της Τεχνικής για την Προστασία της Πολιτιστικής Κληρονομιάς και του δομημένου περιβάλλοντος και των υποδομών, με δικές της ενέργειες και πρωτοβουλίες και υπό τη διεύθυνσή της.

Εισηγήθηκε και συνέβαλε στη θεμελίωση και ίδρυση το 1998 του Διατμηματικού Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών «Προστασία Μνημείων» στη Σχολή Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ και διετέλεσε Διευθύντρια Σπουδών της Β’ Κατεύθυνσης «Υλικά και Επεμβάσεις Συντήρησης» και μέλος της Ειδικής Διατμηματικής Επιτροπής έως τον Αύγουστο 2020.

Διετέλεσε, μετά από κρίση και εκλογή, Καθηγήτρια επί συμβάσει στο Πανεπιστήμιο της Αρχιτεκτονικής στη Βενετία IUAV (1994-1995)  και Προσκεκλημένη Καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Princeton (1995-1996).

Διετέλεσε εκλεγμένη Αντιπρύτανις Ακαδημαϊκών Υποθέσεων και Προσωπικού του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (2010-2014) και Αναπληρωτής Πρύτανη ΕΜΠ (2013-2014), συμβάλλοντας στο σχεδιασμό και την υλοποίηση αξιολόγησης και μεταρρύθμισης εκπαιδευτικών διαδικασιών, καθώς και διοικητικών δομών του ΕΜΠ, ώστε να ανταποκρίνονται στις εξελίξεις της επιστήμης και τεχνικής και στις απαιτήσεις της άσκησης του επαγγέλματος και της ανάπτυξης της Χώρας, με ενίσχυση των εφαρμοσμένων μορφών διδασκαλίας που προάγουν τη δημιουργική και κριτική μάθηση, βασισμένη παιδαγωγικά στην επίλυση προβλημάτων.

Έχει εκτεταμένο επιστημονικό και ερευνητικό έργο στην Προστασία Μνημείων και του δομημένου περιβάλλοντος και έχει αναπτύξει προηγμένη τεχνογνωσία την οποία έχει εφαρμόσει σε εμβληματικά μνημεία στην Ελλάδα και στη Μεσόγειο, την Ευρώπη και τον κόσμο.

Τέθηκε με την ιστορική απόφαση των τριών χριστιανικών κοινοτήτων Επικεφαλής της μελέτης και του Έργου Αποκατάστασης του Ιερού Κουβουκλίου του Παναγίου Τάφου στην Ιερουσαλήμ. Έχει σχεδιάσει και επιστατήσει σε έργα αποκατάστασης στην Αγία Σοφία στην Κωνσταντινούπολη, στη Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου, στο Γεφύρι της Πλάκας, στην Ι.Μ. Κοιμήσεως Παναγίας Βαρνάκοβας, στα Ενετικά Φρούρια  του Ρεθύμνου, του Ηρακλείου, της Κέρκυρας, σε αρχιτεκτονικά Μνημεία της Βενετίας, Βυζαντινά και Μεταβυζαντινά Μοναστήρια στην Ελλάδα, στο Άγιο Όρος, στην Κρήτη, στη Σερβία και στο Κοσσυφοπέδιο, στους αρχαιολογικούς χώρους της Ελευσίνας, Θησείο, Αθήνα, κ.ά.

Έχει διεθνή αναγνώριση και έχει επιδείξει διαχειριστική ικανότητα και Αριστεία στην Έρευνα ως Επιστημονικά Υπεύθυνη περισσοτέρων των 100 Εθνικών, Ευρωπαϊκών και Διεθνών ανταγωνιστικών ερευνητικών προγραμμάτων. Είναι Editor σε σημαντικά διεθνή Επιστημονικά Περιοδικά.

Έχει δημοσιεύσει περισσότερες από 635 επιστημονικές εργασίες, με δείκτη αξιολόγησης h-index ίσο με 38, με περισσότερες από 90.000 αναγνώσεις και τρία δισεκατομμύρια θεάσεις του έργου της και, σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο του Stanford το 2020, είναι στο 2% των πλέον αναγνωρισμένων επιστημόνων στον κόσμο. Είναι συγγραφέας 5 βιβλίων και μονογραφιών. Έχει επιμεληθεί επιστημονικά την έκδοση 19 βιβλίων, ως συλλογικών εκδόσεων.

Πρωτοστάτησε στην καινοτόμο διεπιστημονική έρευνα με εφαρμογές για την αειφόρο ανάπτυξη, με βάση τις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών με έμφαση στην απασχόληση και στην επιχειρηματικότητα των νέων, στην επιστημονική υποστήριξη στη λήψη των αποφάσεων, σε τοπική, εθνική, ευρωπαϊκή και διεθνή κλίμακα.

Πρωτοστάτησε στην υποστήριξη αναπτυξιακών και περιβαλλοντικών πρωτοβουλιών της νέας γενιάς ως σύμβουλος παρά τον Υφυπουργό Νέας Γενιάς και Αθλητισμού (1981-1985) και στη Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς (1985-86).

Ως Εκπρόσωπος της Ελλάδας στη Γενική Συνέλευση της UNESCO (1981-1986), συνέβαλε και συμμετείχε στην εισαγωγή καινοτόμων στρατηγικών όπως η Αειφόρος Ανάπτυξη και ο Πολιτιστικός Τουρισμός με πιλοτικό πρόγραμμα που εγκρίθηκε το 1982 από την UNESCO για την ανάδειξη της Χάλκης ως “Νησιού Ειρήνης και Φιλίας των Νέων όλου του Κόσμου”. Το «Σχέδιο Αειφόρου Ανάπτυξης της Χάλκης» υποστηρίχθηκε ως διεθνές πρότυπο από το Διεθνές Επιστημονικό Συμβούλιο για την Ανάπτυξη των Νήσων (UNESCO Insula) και το Πρόγραμμα “Άνθρωπος και Βιόσφαιρα” (UNESCO MAB).

Ως εκπρόσωπος της Ελλάδας και εκλεγμένη Πρόεδρος του Προγράμματος “Τοπικής Οικονομικής Ανάπτυξης Εκπαίδευσης και Απασχόλησης” (LEED) στον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), προώθησε ενεργητικές πολιτικές για την αντιμετώπιση της ανεργίας διεθνώς, με μετρήσιμα αποτελέσματα (1982-1987).  Στο πλαίσιο αυτό το 1983-1984 ο ΟΟΣΑ προώθησε, μετά από πρότασή της ως πρότυπα προγράμματα για την ανάπτυξη απομονωμένων περιοχών (ορεινές περιοχές, νησιά) το «Σχέδιο Αειφόρου Ανάπτυξης της Χάλκης» και το «Σχέδιο Μετάβασης στη μεταλιγνιτική περίοδο των περιοχών Κοζάνης – Πτολεμαϊδας».

Σήμερα είναι Επιστημονικά Υπεύθυνη με συντονιστή το ΕΜΠ κοινοπραξίας με το ΤΕΕ, ΙΤΕ, ΙΤΕΠ, Consortis, Telesco για το σχεδιασμό της αειφόρου ανάπτυξης απομονωμένων περιοχών της Ελλάδας στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ ΕΠΑΝΕΚ σε διάλογο με τις τοπικές κοινωνίες και σε συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και την Κυβέρνηση για την υλοποίησή του.

Είναι εκλεγμένο μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (2019-σήμερα), του οποίου διετέλεσε Γενική Γραμματέας (2001-2004) και μέλος της Διοικούσας Επιτροπής (2004-2007), Αντιπρόεδρος του ΤΕΕ (2014-2017), καθώς και Πρόεδρος της Αντιπροσωπείας (2017-2019), με στρατηγικής σημασίας δράση στην αναγνώριση της Παιδείας και του Επαγγέλματος του Μηχανικού, στην εφαρμογή της Έρευνας και της Καινοτομίας στην Ανάπτυξη, στους τομείς της Προστασίας της Πολιτιστικής Κληρονομιάς και της Αειφόρου Κατασκευής (Πρόεδρος της Ελληνικής Πλατφόρμας Έρευνας & Τεχνολογίας για την Κατασκευή (ΕΠΕΤΚ), 2005-σήμερα), στον τομέα της Ποιότητας, της Βιοασφάλειας, της Βιοτεχνολογίας, της Αγροτικής Παραγωγής και των Τροφίμων.

Έχει συνεισφέρει στη διαμόρφωση ευρωπαϊκών ερευνητικών στρατηγικών ως μέλος Επιτροπών Εμπειρογνωμόνων για την προώθηση της έρευνας για την Πολιτιστική Κληρονομιά και την Πόλη του Αύριο.

Εξελέγη Αντιπρόεδρος και μέλος του Συμβουλίου Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης Πολυτεχνείων - European Society for Engineering Education SEFI (2013-2016) προβάλλοντας τα θέματα της εκπαίδευσης και του επαγγέλματος του μηχανικού σε εκδηλώσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Βιομηχανία και τον κατασκευαστικό κλάδο.

Διετέλεσε εκλεγμένη Δημοτική Σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων (1986-1990) με ευθύνη για το Πρόγραμμα Προστασίας του Περιβάλλοντος. Διετέλεσε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρίας Ανάπτυξης και Τουριστικής Προβολής των Αθηνών ΕΑΤΑ, εκπροσωπώντας το ΕΜΠ (2011-2014).

Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου των Γενικών Αρχείων του Κράτους (2001-2004).

Είναι Πρόεδρος της Τεχνικής Επιτροπής ΕΛΟΤ /ΤΕ 20 «Σκυρόδεμα» (2019-σήμερα).

Έχει συνεισφέρει στην ανάπτυξη συνεργειών με τη ‘Βιομηχανία’ στο τρίγωνο Εκπαίδευση – Έρευνα – Καινοτομία.

Αναγορεύτηκε ως Επίτιμη Διδάκτορας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων τον Ιούνιο του 2022 με απόφαση Συγκλήτου και εισήγηση του Τμήματος Μηχανικών Επιστήμης Υλικών αναγνωρίζοντας «το σπουδαίο επιστημονικό έργο και τη διεθνή της αναγνώριση στον Κλάδο της Επιστήμης και της Μηχανικής των Υλικών».

Έχει λάβει πολλές σημαντικές διακρίσεις για το επιστημονικό της έργο και τη συμβολή της στον Πολιτισμό.

Είναι επιστημονικά υπεύθυνη για τη Βραδιά του Ερευνητή στο ΕΜΠ (Researchers’ Night), που πραγματοποιείται με επιτυχία στο ΕΜΠ και για όλα τα Πανεπιστήμια και Ερευνητικά Κέντρα της Αττικής από το 2014, με σκοπό την προβολή του έργου των ερευνητών και την ανάδειξη στο ευρύ κοινό της σπουδαιότητας και της καινοτομίας των επιτευγμάτων τους, με πλέον των 15.000 επισκεπτών κάθε χρόνο στο εμβληματικό κτήριο Αβέρωφ στο ιστορικό συγκρότημα του Πολυτεχνείου στην Πατησίων, ενώ τον καιρό της πανδημίας, που η Βραδιά εξελίχθηκε και αναδιοργανώθηκε σε διαδικτυακή βάση, είχαν πρόσβαση εκατοντάδες χιλιάδες διαδικτυακοί επισκέπτες από την Ελλάδα, αλλά και εκατομμύρια ανά την υφήλιο.

Αξιακή αναφορά και έναυσμα για την πορεία της, που συνδέει την Παιδεία με την Κοινωνία και τη δημόσια γενικά δράση και προσφορά, υπήρξε η συμμετοχή της στην ηγεσία του φοιτητικού κινήματος κατά της Δικτατορίας και στην εξέγερση του Πολυτεχνείου το ’73.